Diagnoza autyzmu: jak się dowiedzieć czy Twoje dziecko ma autyzm?

Autor wpisu jasnastrona, dnia 14-04-22

Objawy zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD) mogą być różne u różnych dzieci, a niektóre z nich pojawiają się wcześniej niż inne. Rodzicom łatwo jest jednak rozpoznać wczesne sygnały ostrzegawcze. Mogą one nie być tak oczywiste w przypadku innych zaburzeń rozwojowych, takich jak zespół Aspergera czy ADHD. Są to dwie różne diagnozy, które często są ze sobą powiązane. Oba charakteryzują się trudnościami w komunikacji i interakcjach społecznych. Jednak niektóre objawy zespołu Aspergera i ADHD mogą być trudniejsze do zauważenia u dzieci z ASD. W tym artykule opisano główne oznaki świadczące o tym, że dziecko ma już zaburzenia ASD, a także co można z tym zrobić.

Objawy autyzmu u dzieci

Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) to zaburzenie rozwojowe, które wpływa na umiejętności społeczne, komunikacyjne i zachowanie danej osoby. Nie jest to "lekarstwo" ani "terapia", która powstrzymuje dalszy rozwój danej osoby. Szacuje się, że zaburzenia ASD występują u jednego na pięcioro dzieci w Kanadzie. Oznacza to, że w Twojej społeczności jest dziecko, które ma ASD. Istnieje wiele różnych objawów ASD. Symptomy mogą być różne u różnych dzieci, a nawet u tego samego dziecka w różnym czasie. Objawy ASD mogą się zmieniać z upływem czasu, a nawet w ciągu jednego roku życia dziecka. Wiele dzieci z ASD ma również opóźnienia w rozwoju innych sfer życia, takich jak motoryka ogólna i drobna, umiejętności językowe i poznawcze. W przypadku zaobserwowania u dziecka któregokolwiek z tych objawów należy zwrócić się o pomoc do lekarza.

Leczenie autyzmu dziecięcego

Pierwszym krokiem w leczeniu ASD jest postawienie diagnozy. Diagnozy dokonuje lekarz, który przeprowadza dokładną ocenę i wywiad z dzieckiem i jego rodzicami. Może to być trudne, ponieważ ASD nie jest czymś, co można "zobaczyć" na własne oczy. Rzadko zdarza się, aby dziecko "zachowywało się" inaczej, dlatego zauważenie problemu może być trudne. Dzieci z ASD często mają opóźnienia w rozwoju umiejętności motorycznych i mowy. Lekarze mogą prowadzić różne terapie, aby pomóc dzieciom z ASD w doskonaleniu tych umiejętności. Terapie te mogą być czasochłonne, ale dzięki nim dzieci z ASD mogą stać się bardziej samodzielne. Dzieciom z ASD można pomóc w doskonaleniu takich umiejętności, jak komunikacja i interakcje społeczne.

Najpopularniejsze terapie stosowane w przypadku ASD to:

• Terapia behawioralna (ABA)
• Terapia pedagogiczna
• Terapia logopedyczna

Pomoc dla dzieci z autyzmem i ich rodziców

Najważniejszym krokiem w leczeniu zaburzeń ASD jest ich rozpoznanie. W celu postawienia diagnozy należy udać się z dzieckiem do lekarza. Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym, które charakteryzuje się znacznym upośledzeniem komunikacji społecznej i interakcji w różnych kontekstach. Dzieci z autyzmem mają normalną lub ponadprzeciętną inteligencję i mogą posiadać normalne umiejętności językowe, ale mają trudności ze zrozumieniem i używaniem języka w kontekście społecznym. Istnieje wiele oznak świadczących o tym, że Twoje dziecko ma autyzm. W przypadku ich zaobserwowania u dziecka należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc. Objawy ASD mogą być bardzo subtelne, dlatego mogą być niezauważalne dla innych, w tym dla samego dziecka. Oto niektóre z oznak, że dziecko może mieć ASD:

• Dziecko przejawia powtarzające się zachowania, takie jak machanie rękami, kręcenie przedmiotami, naśladowanie przedmiotów lub czynności.
• Dziecko ma słaby kontakt wzrokowy lub wpatruje się beznamiętnie w przestrzeń, co często sprawia, że inni ludzie czują się niekomfortowo.
• U dziecka nie występują "czerwone flagi", takie jak brak rozwoju społecznego lub emocjonalnego czy oczywiste schorzenia.
• Dziecko ma problemy ze zrozumieniem uczuć innych osób, trudno mu wczuć się w sytuację innych lub nie okazuje normalnych oznak emocji, takich jak uśmiechanie się lub marszczenie brwi.
• Dziecko wykazuje brak zainteresowania typowymi zabawkami i zajęciami lub wykazuje preferencje w stosunku do zajęć nietypowych.

Rodzice dzieci z autyzmem potrzebują wsparcia!

Autyzm jest złożonym zaburzeniem rozwojowym, które uważa się za spowodowane kombinacją czynników genetycznych i środowiskowych. ASD dotyka 1 na 88 dzieci w Kanadzie. Oznacza to, że w Twojej społeczności jest dziecko, które ma ASD. Większość rodziców doświadcza poczucia winy, żalu i stresu w związku z pierwszą diagnozą ASD. Jest to jednak normalne i należy się tego spodziewać. Pierwszym krokiem do przezwyciężenia tych uczuć jest uznanie, że zaburzenia ASD to poważna choroba. Wielu rodziców obawia się, że ich dziecko cierpi na "złą" lub "nieuleczalną" chorobę. Nie należy myśleć w ten sposób. Zaburzenia ASD to poważna choroba, którą można leczyć. Badania wykazują, że rodziny, które otrzymują wczesną pomoc i interwencję w przypadku ASD, osiągają lepsze wyniki w dłuższej perspektywie czasowej. Dotyczy to także zdrowia fizycznego, psychicznego oraz rozwoju społecznego i emocjonalnego dziecka.

Jak pomóc dziecku z autyzmem rozwijać się

Najlepszym sposobem, aby pomóc dziecku z ASD rozwijać się, jest zrozumienie tego zaburzenia. Może to być trudne, ponieważ osoby z ASD często są niewerbalne, nie rozumieją sygnałów społecznych i mają słabe umiejętności motoryczne. Należy pamiętać, że każda osoba z ASD jest inna i może doświadczać wyzwań w różnych obszarach. Ważne jest, aby to akceptować, ponieważ dzięki temu osoby z ASD czują się lepiej włączone w życie społeczności, w której żyją.

• Nie należy zmuszać dziecka do bycia "normalnym". Może to wywoływać niepokój i złość u dzieci z ASD oraz sprawiać, że czują się one "zepsute". Należy zaakceptować odmienność dziecka i pracować nad budowaniem wzajemnych relacji.
• Bądź aktywnym słuchaczem. Zabieraj głos podczas spotkań rodzinnych i dyskusji na temat opieki nad dzieckiem. Dzieci z ASD często nie zabierają głosu w takich dyskusjach, dlatego to rodzic powinien podnosić rękę.
• Nauczyć się, jak wspierać swoje dziecko. Może to obejmować pomoc w takich czynnościach, jak karmienie, kąpanie, ubieranie czy toaleta. Należy być świadomym potrzeb dziecka i pomagać mu w miarę swoich możliwości.
• Zaangażuj się w życie swojej społeczności. Może to być na przykład wolontariat w szkole, kościele lub grupie sąsiedzkiej. W ten sposób można rozmawiać z innymi ludźmi i budować relacje, które pomogą poczuć się włączonym w życie społeczne.
• Pamiętaj, że stan Twojego dziecka nie jest "diagnozą", ale "opisem". Oznacza to, że z dzieckiem będzie wszystko w porządku. Trzeba tylko nauczyć się, jak je wspierać.